wiadomości budowlane

Aktualności z Polski

Projekt rozporządzenia MTBiGM ws. metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego

Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej rozpoczęło konsultacje społeczne dotyczące projektu rozporządzenia w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej (wersja 8 lipca 2013 r.).

Przygotowany projekt rozporządzenia ma zastąpić rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej (Dz.U. nr 201, poz. 1240), znowelizowane rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 3 stycznia 2013 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej (Dz. U. poz, 45).

W stosunku do obowiązującego rozporządzenia projekt wprowadza do słowniczka pojęć, określonego w § 2, określania stanowiące transpozycję pojęć wynikających z Dyrektywy 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków.

W pkt 10 pojęcie „systemu technicznego” jest rozumiane jako:

a) system ogrzewczy i wentylacji – zapewniający dostawę energii użytkowej na potrzeby ogrzewania i wentylacji pomieszczeń w budynku, lokalu mieszkalnym lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową,

b) system ogrzewczy – zapewniający dostawę energii użytkowej na potrzeby ogrzewania w budynku, lokalu mieszkalnym lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową,

c) system wentylacji – zapewniający wymianę powietrza w budynku, lokalu mieszkalnym lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową, której celem jest usunięcie powietrza zużytego i wprowadzenie powietrza świeżego,

d) system chłodzenia – zapewniający dostawę energii użytkowej do chłodzenia pomieszczeń w budynku, lokalu mieszkalnym lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową, obsługujący więcej niż jedno pomieszczenie, dzięki któremu następuje kontrolowane obniżenie temperatury lub wilgotności powietrza,

e) system przygotowania ciepłej wody użytkowej – zapewniający dostawę energii użytkowej na potrzeby przygotowania wody użytkowej w budynku, lokalu mieszkalnym lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową,

f) system oświetlenia z wbudowanej instalacji oświetlenia.

W ślad za definicją w/w pojęć, w słowniczku projektu określono ponadto definicje odpowiednio „prostego systemu” i „złożonego systemu”, gdzie wyróżnikiem jest liczba źródeł energii zasilanych nośnikami energii, obsługujących dany system.

Dyrektywa 2010/31/UE w art. 2 pkt 3 stanowi, że przez pojęcie „system techniczny budynku” należy rozumieć urządzenia techniczne do ogrzewania, chłodzenia, wentylacji, ciepłej wody, oświetlenia  budynku lub modułów budynku, lub ich kombinację.

Warto przypomnieć, iż w obowiązującym rozporządzeniu, w pkt 13 słowniczka, określono pojęcie „instalacja chłodzenia”, rozumiane jako instalacja i urządzenia obsługujące więcej niż jedno pomieszczenie, dzięki którym następuje kontrolowane obniżenie temperatury lub wilgotności powietrza.

- pojęcia, które wymagały doprecyzowania z uwagi na konsekwencje ich stosowania przy spełnieniu wymagań dotyczących metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową.

Do to takich nowozdefiniowanych pojęć zaliczyć należy :

- w pkt 5 zdefiniowane pojęcie „przestrzeni ogrzewanej” – rozumianej jako pomieszczenie lub zespół pomieszczeń w budynku, w których na skutek działania systemu ogrzewczego utrzymywana jest temperatura wewnętrzna, której wartość określona została w § 134 ust.2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie,

- w pkt 6 zdefiniowane pojęcie „strefy ogrzewanej” – rozumianej jako część przestrzeni ogrzewanej, przy czym  podział przestrzeni ogrzewanej na strefy ogrzewane ma miejsce wtedy, gdy obliczeniowa temperatura wewnętrzna, której wartość określona została w § 134 ust.2 Warunków technicznych dla budynków, w przyległych strefach ogrzewanych różni się o więcej niż 4K.

W punkcie 8 słowniczka zostały odpowiednio zdefiniowane pojęcia „przestrzeni okresowo ogrzewanej” i „przestrzeni chłodzonej”.

Projekt rozporządzenia wprowadza zmiany do zasad oceny energetycznej budynków, lokali mieszkalnych oraz części budynków stanowiących samodzielną całość techniczno-użytkową:

- wynik oceny charakterystyki energetycznej proponuje się wyrażać w postaci „klasy energetycznej”, rozumianej jako wskaźnik podawany w formie liter od A do G, przy czym klasa A oznaczać ma najlepszą ocenę energooszczędności,

- jednym z określanych wskaźników w świadectwie charakterystyki energetycznej jest „wielkość emisji CO₂” pochodzącej z procesu spalania paliw, którą, zgodnie z ustaleniami pkt 3 Załącznika nr 2, oblicza się na podstawie przepisów dotyczących sposobu monitorowania wielkości emisji substancji objętych wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji i wyraża się w jednostkach [Mg CO₂/rok]. Przy obliczaniu wielkości emisji CO_2, jako ilość zużytego paliwa, wyrażoną w postaci zawartości energii, rozumie się roczne zapotrzebowanie na energię końcową Q_k, obliczone zgodnie z pkt 6 lub 10 tego załącznika.

Zgodnie z pkt 12, ustalającym „Zasady określania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową”, uzyskany w wyniku obliczeń wskaźnik rocznego zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną EP porównuje się z odpowiednią wartością referencyjną EP dla budynku nowego, wynikającą z wymagań zawartych w Warunkach Technicznych dla budynków (§ 329 ). Ocena ta jest zamieszczana w świadectwie charakterystyki energetycznej.

W przypadku:

- lokalu mieszkalnego, uzyskany wskaźnik EP, porównuje się z wartością maksymalną wskaźnika EP dla nowego budynku mieszkalnego wielorodzinnego (§ 329 ),

- części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową, uzyskany wskaźnik EP, porównuje się z wartością maksymalną wskaźnika EP dla nowego budynku o podobnym przeznaczeniu (§ 329 ).

W pkt 2 Załącznika nr 2 ustalono klasy energetyczne dla różnych typów budynków, w zależności od wartości wskaźnika rocznego zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną EP, odpowiednio na potrzeby ogrzewania, wentylacji oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia oraz oświetlenia.

Pkt 11 Załącznika nr 2 przewiduje możliwość obliczania rocznego zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową, opartą na faktycznie zużytej ilości energii. Dotyczy ona przypadków, kiedy instalacja ogrzewcza i przygotowania ciepłej wody użytkowej lub jedna z nich są zasilane z sieci ciepłowniczej lub gazowej oraz istnieje system opomiarowania zużycia ciepła lub gazu ziemnego i rachunki, dokumentujące zakupione ciepło lub gaz ziemny z co najmniej 5. ostatnich lat, a także znana jest powierzchnia o regulowanej temperaturze.

Zgodnie z § 8 projektu rozporządzenia charakterystykę energetyczną oblicza się w oparciu o:

1. obowiązujące przepisy,
2. dokumentację techniczną budynku i instalacji oraz urządzeń,
3. wiedzę techniczną,
4. wizję lokalną budynku.

Kolejna wersje projektu rozporządzenia z 25 września i 16 grudnia 2013 r. znajdują się tutaj.

opracowanie

Anna Sas-Micuń / SNB

Chcesz skomentować artykuł?

Napisz do nas